Deniz Yapılarının Güçlendirilmesi

Deniz yapılarının yapısal performansını artırmak için CTech-LLC^® sistemleri kullanılabilir. Açık deniz yapısında çeliğin kullanılmasıyla ilgili en büyük sorun, deniz suyuna ve hidrojen klorür gibi diğer yüksek derecede korozif maddelere karşı zayıf korozyon direncidir. Petrol endüstrisinin her yıl korozyona uğramış çelik yapıların bakım, onarım ve değiştirilmesinde birkaç milyar dolar harcadığı tahmin edilmektedir. Kompozitler, çoğu kimyasal türüne karşı mükemmel korozyon direnci nedeniyle bu maliyetleri azaltma potansiyeli sunmaktadır. Kompozitlerin ağırlıkça% 30 ila 50 oranında tasarruf sağladığı tahmin edilmektedir. Pek çok yapısal olmayan bileşen için çelikle karşılaştırıldığında En yaygın kullanılan kompozit türleri GFRP ve fenolik kompozit malzemeler olup, bunlar iyi bir yangın dayanımı nedeniyle kullanılmaktadır. Karbon fiber, kelvar elyafı veya epoksi reçineleri içeren gelişmiş kompozitler, yüksek maliyetlerinden dolayı idareli olarak kullanılmaktadır.

Elyaf takviyeli polimer (FRP) kompozit malzemenin ilk deniz uygulaması, II. Dünya Savaşı’ndan kısa bir süre sonra teknelerin yapımındaydı. Tekne üreticileri, kereste yerine FRP kompozitlerini kullanmaya başladılar. Geleneksel olarak küçük denizcilik teknelerinde kullanılan, çünkü ahşap gittikçe daha az ve pahalı hale geliyordu, kereste, birçok tekne üreticisi ve sahibiyle kaybolan bir avantajdı çünkü ahşap tekneler deniz suyu ve deniz organizmaları tarafından kolayca ayrışıyordu ve bu nedenle de devam eden bakım ve onarımlar gerektiriyordu. pahalı. Tekne gövdesini FRP kompozitleriyle imal etmeye yönelik ilk girişimler, 1947 yılında, birleşik devletler donanması için on iki küçük sörf botu yapıldığı zamandı. Çoğu deniz aracı, cam takviyeli polyester (GFRP) kompozitleri kullanılarak üretilmiştir; Karbon ihtiva eden kompozit malzemeler ve gelişmiş FRP malzemeleri, vinil ester veya epoksi reçine matriksleri olan aramid elyaflardır, bunlar yüksek performanslı yapısal uygulamalar için yaygın olarak kullanılırlar. FRP kompozitlerinin denizcilik el sanatlarına uygulanması, başlangıçta hafif, güçlü, korozyona dayanıklı, dayanıklı deniz botlarına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu erken uygulamaların çoğu, çelik veya alüminyum alaşımları veya ahşabın uğradığı çevresel bozulma ile yaşanan korozyon sorunlarının üstesinden gelme ihtiyacından kaynaklanmıştır. Kompozit kullanmanın bir başka nedeni, özellikle gemilerin üst ağırlığını azaltmaktı. Kompozitlerin yüksek akustik şeffaflığı da denizaltı gemilerindeki gemilerde ve denizaltılardaki sonar kubbelerinde kullanımlarına neden oldu. Kompozit malzemenin deniz aracına çeşitli şekilde uygulanması, eğlence, spor, ticari ve küçük daldırıcılarda geniş kullanım alanları ile eşleştirilmiştir. Kompozitler ilk olarak 1950’lerde eğlence teknelerinde, yatlarda ve balıkçı tekneleri, pilot tekneler gibi ticari el işlerinde ve su altı araçlarında kullanıldı. Eğlence ve ticari zanaatlarda en çok kullanılan kompozit malzeme, kalın bir laminat veya bir sandviç kompozit formunda GFRP’dir. Tüm kompozit deniz araçlarının% 95’inden fazlası düşük maliyet nedeniyle GFRP ile üretilmiştir. Bununla birlikte, deniz araçlarında GFRP kompozitinin popülaritesi için birtakım başka nedenler vardır ve bunlar şunları içerir:

• Tekne gövdesi gibi kompleks yapılı deniz yapıları için bile, GFRP’yi yakın ve net bir şekle kolayca ve uygun bir şekilde kalıplayabilme, böylece seri üretime uygun hale getirme.
• Mükemmel korozyon direnci
• Düşük yakıt tüketimi ile sonuçlanan hafif.
• Tamir etmek basit
• Motorlu teknelerde daha konforlu bir sürüş için gürültüyü absorbe etme ve titreşimleri sönümleme yeteneği

Reçine transferi, reçine film girişi veya otomatik aşınma gibi gelişmiş üretim süreçleri, gövde yapımında ve güvertelerde, maksimum sertlik, mukavemet ve yorulma direnci için hatasız, mükemmel boyutsal denge ve yüksek lif içeriği olan kompozitler üretmektedir.